EN
A+ a- ionicons-v5-m color-toggle

DO NOT FORGET
TO KEEP YOUR
MIND CLEAR

19th MÓZG Festival
7—9.09.2023

MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL MUZYKI
WSPÓŁCZESNEJ I SZTUK WIZUALNYCH

WSPIERAJ FESTIWAL
07.09 Czwartek

ZbyZiel

ZbyZiel (Zbigniew Zieliński, ur. 1961) – malarz, fotograf i społecznik sztuki. Od 1990 aktywnie działa w bydgoskim środowisku artystycznym (m. in. Szkoła Bydgoska, Galeria Kantorek, Świetlica Artystyczna Trytony, F.R.G.S. Mózg, Sanatorium, Czarny Karzeł, Galeria 2b+L).

Magdalena Mellin

Magdalena Mellin to artystka wizualna, performerka, malarka, autorka tekstów, poetka. Stara się uchwycić procesualny i fizyczny aspekt obrazu w przestrzeni doświadczenia, wspomnienia i wyobrażenia. Jej performance, „Strupek” przyrównuje proces gojenia do procesu korozji metali. Tak jak podczas gojenia, wydalany jest strupek, pod którym skrywa się czyste, nowe ciało, tak i gdy korodują metale, oczyszczają się, rozpadają do swoich pierwotnych postaci, upuszczając z siebie rdzę. Występ opowiada o procesie oswajania żałoby po stracie najbliższej osoby, o wrastaniu sobą we własną stratę, by wypełnić przestrzeń, powstałą pomiędzy dwoma rozdzielonymi kawałkami.

Ido Bukelman

Ido Bukelman to izraelski gitarzysta, mieszkający w Berlinie, multiinstrumentalista i kompozytor–improwizator. W ciągu ostatnich 15 lat odbył bardzo ekspresyjną muzyczną podróż, grając wiele solowych koncertów w całej Europie i Izraelu. W swojej twórczości łączy elementy muzyki współczesnej, free-jazzu i bluesa z tradycją orientalno–folkową. Bukelman buduje i łamie bity i struktury, używając niezharmonizowanych dźwięków, badając sposoby wydobywania ze swoich instrumentów coraz szerszego zakresu tonów, wymagających, jak i delikatnych. Dąży do melodyjności i intymności, ale w swojej podróży, nie unika przechodzenia przez eksperymentalne i nieznane ścieżki; w razie potrzeby zanurzy ręce w ogniu i krwi, by znaleźć nową piosenkę... Oprócz pracy solowej Bukelman występował i nagrywał z takimi muzykami jak Steve Swell, Gunter Sommer Baby, Mark Sanders i Mikołaj Trzaska.

Grupa Trytony (Tomasz Gwinciński/Sławek Janicki/Jacek Buhl)

Grupa Trytony (Tomasz Gwinciński/Sławek Janicki/Jacek Buhl)

Trytony to zespół, który zawiązał się na przełomie lat 80-tych i 90-tych XX wieku w Bydgoszczy. Regularne koncerty trio w składzie: Tomasz Gwinciński – gitara, Sławek Janicki – kontrabas, Jacek Buhl – perkusja, zaczęło grać w powstałym w 1991 roku klubie o nazwie Świetlica Artystyczna Trytony, mieszczącym się przy ul. Krętej 3. W roku 1992 grupa wydała płytę pod nazwą “Tańce Bydgoskie”, która uchodzi za pierwszą płytę, wywodzącą się z tzw. “Sceny Yassowej”, choć w 1992 roku Scena Yassowa jeszcze nie została nazwana. W 1994 roku grupa w sposób naturalny osiedliła się w powstałym właśnie klubie Mózg, gdzie nagrany został drugi i ostatni album tria “Zarys Matematyki Niewinnej”.
W listopadzie 2022 roku, po 30 latach od wydania “Tańców Bydgoskich” wyprodukowano winyl z muzyką z płyty. Oficjalna premiera miała miejsce 11 listopada i choć tego dnia zespół nie zagrał koncertu, w sali koncertowej zgromadziło się około 100 osób, aby przez 2 godziny słuchać opowieści i prowadzić rozmowy z członkami zespołu.


Tomasz Gwinciński to gitarzysta, perkusista, kompozytor, twórca muzyki filmowej i teatralnej. Założyciel legendarnego w latach 90-tych bydgoskiego zespołu Trytony. Regularnie współpracuje z reżyserami filmowymi i teatralnymi, m.in. Pawłem Passinim i Wojciechem Kościelniakiem. W obszarze jego zainteresowań mieszczą się muzyka, teatr i kino. Trytony odegrały istotną rolę w tworzeniu sceny yassowej. Kontynuatorami tego nurtu byli m.in. gdańscy muzycy Jerzy Mazzoll, Mikołaj Trzaska, i Tymon Tymański. W latach 90-tych Gwinciński był też liderem trzech innych zespołów: Maestro Trytony, NonLinear Ensemble i Henryk Brodaty. Ponadto pracował nad muzyką do spektaklu ,,Ubu Król’’, czyli ,,Polacy’’ Alfreda Jarry’ego w reżyserii Wiesława Górskiego w Teatrze Polskim im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy. Wraz z zespołem grał ją na żywo podczas każdego przedstawienia. Od roku 2000 komponował także muzykę do filmów fabularnych i dokumentalnych, m.in. ,,Podróż do miejsca urodzenia”. Gwinciński także samodzielnie zrealizował kilka filmów krótkometrażowych, np. ,,Film o Józefie’’. Od 2005 roku współpracuje z reżyserem Pawłem Passinim, a od 2008 z reżyserem teatralnym i aktorem Wojciechem Kościelniakiem.

Sławek Janicki to muzyk, filmowiec, kreator działań artystycznych, współtwórca i główny zarządzający, założonym w 1994 roku legendarnym klubem Mózg w Bydgoszczy, a w latach 2014–2018, także filią w Warszawie. Twórca i szef Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej i Sztuk Wizualnych MÓZG FESTIVAL, odbywającego się w Bydgoszczy i w Warszawie. Realizator projektu SuperSam+1, Mózg on Screen – live oraz wielu innych, mniejszych lub większych wydarzeń artystycznych. Działalność artystyczną rozpoczął w połowie lat 80. ubiegłego wieku. Od prawie 30 lat czynnie działa na międzynarodowej scenie muzyki improwizowanej, koncertując w Europie i Australii. Jako muzyk pozostaje całkowicie oddany improwizacji absolutnej, jako najczystszej formie tworzenia muzyki.

Jacek Buhl to perkusista związany z bydgoskim klubem Mózg. Obecnie jego gra podąża w dwóch kierunkach: z jednej strony skłania się w transowe, repetytywne rytmy inspirowane „Riddim: Claves of African Origin" Billy’ego Martina, afrykańską muzyką klubową, czy lizbońskim labelem Principe, a z drugiej, jest to kolektywna, swobodna improwizacja w duchu Tony Oxley’a, Paula Lovensa czy Milforda Graves’a. JB grę na perkusji rozpoczynał w zespole Variete, a następnie nagrywał i występował w kilku ważnych składach dla sceny yassowej i post–yassowej, m.in. Trytony, Syfon, The Cyclist, Spejs. Także nagrania z trębaczem Wojciechem Jachną oraz duet RDZA z Jarosławem Majewskim, to ważne elementy na drodze muzycznej Jacka. Obecnie najbardziej aktywne składy, w których gra to ||ALA|MEDA||, Jachna/Mazurkiewicz/Buhl i KWARTET z Piotrem Mełechem, Jakubem Królikowskim i Jarosławem Majewskim.

Zatem, w pierwszy dzień Festiwalu, zapraszamy Państwa na wyjątkowy koncert zespołu Trytony – zespołu, który nie istnieje od roku 1996.


08.09 Piątek

Barbara Drazkov

Barbara Drazkov to pianistka, preparatorka pianin, kompozytorka i performerka mieszkająca w Brukseli. Po studiach w poznańskiej Akademii Muzycznej, jako stypendystka rządu niemieckiego, kontynuowała naukę w Kolonii i w Lubece. Następnie przeniosła się do Hiszpanii, gdzie pracowała z muzykami flamenco i zespołami muzyki współczesnej w Sewilli. Od 12 lat mieszka w Belgii i koncertuje na całym świecie – w Operze w Sydney, NCPA w Pekinie, w Auditorium w Rzymie, na Warszawskiej Jesieni, w Teatrze Bunkamura w Tokio, w Operze Narodowej w Amsterdamie, podczas Ars Musica w Brukseli etc. Związana jest z teatrami tańca współczesnego w Belgii, Holandii i Hiszpanii; komponuje muzykę do teatru i filmu animowanego. Współpracuje z Dominikiem Strycharskim, z hinduskim wirtuozem mridangamu Manjunath BC, z marokańskim śpiewakiem Mohammed El-Arabi Serghini, z kongijskim gitarzystą Pytshens Kambilo oraz z kompozytorami: Pawłem Mykietynem, Szymonem Brzóską, Nicholasem Lens. Znana jest ze swoich działań performatywnych – rowerowej trasy koncertowej „Green Pianist’, koncertu w ciemnościach „Niewidzialna Pianistka”, czy manifestu przeciwko zanieczyszczaniu miejsc publicznych muzyką „Present from the Artist”. Drazkov kolekcjonuje stare, często zaniedbane pianina i daje im nowe życie, poprzez swoje autorskie preparacje.

Reinhold Friedl & Frank Gratkowski

Reinhold Friedl studiował grę na fortepianie m.in. u Alexandra von Schlippenbacha i Alana Marksa w Berlinie oraz kompozycję u Mario Bertonciniego (nuova consonanza) i Witolda Szalonka. Współpracował z takimi muzykami jak Keiji Haino, Elliott Sharp, Alvin Lucier, Zbigniew Karkowski, Lou Reed, Carsten Nicolai, Diotima String Quartet, Laurie Anderson. Wydał ponad sto płyt. Oprócz działalności kompozytorskiej i jako lider cieszącej się międzynarodowym uznaniem grupy muzyki nowej Zeitkratzer, Reinhold Friedl znany jest z pełnych pasji występów fortepianowych. Wynalazł wiele nowych technik gry na fortepianie bezpośrednio na strunach i ochrzcił je mianem "inside piano". Music for Piano... Spring / Flower / Cracker / Stream

Frank Gratkowski jest niezależnym saksofonistą, klarnecistą, improwizatorem i kompozytorem mieszkającym obecnie w Berlinie. Studiował grę na saksofonie w Kölner Hochschule für Tanz und Musik (Konserwatorium Muzyczne w Kolonii), gdzie od ponad 20 lat pracuje jako wykładowca. Gratkowski wydał ponad 30 albumów pod własnym nazwiskiem, a na wielu innych występował jako sideman. Zakres jego muzycznej ekspresji jest raczej nieograniczony i obejmuje muzykę eksperymentalną, jazz, muzykę improwizowaną, współczesną muzykę klasyczną, rock i muzykę elektroniczną. Gra koncerty na całym świecie, zarówno solo jak i w orkiestrach. Komponuje również dla różnych zespołów, ostatnio koncentrując się bardziej na dźwięku i mikrotonowości.

SURVIVOR (Josep-Maria Balanyà / Tamara Joksimovic / Martina Ampuero)

Ten projekt, który pierwotnie był solowym występem fortepianowym zatytułowanym „Survivor”, nagle się zmienił, kiedy tydzień przed koncertem w Barcelonie zaprezentowali się Katalończyk Josep-Maria Balanyà i Serbka Tamara Joksimovic. Otrzymawszy nieformalną propozycję współpracy, tego samego dnia, w którym się poznali, rozpoczęli próby i stało się jasne, że chemia artystyczna i osobista między nimi działała od samego początku. Osiem dni później, 8 kwietnia 2022 roku, w pełnej magii sali koncertowej Utopia126 w Barcelonie w Katalonii w Hiszpanii odbyła się premiera ich wspólnego projektu. Utwór Survivor, stworzony przez Josepa-Marię Balanyà i nagrany na jego solowej płycie CD „Un Peu À Gauche, SVP” (2007 Laika Recs.), został wykonany przez Balanyà na festiwalu „Dwa dni i dwie noce nowej muzyki” w Odessie na Ukrainie w 2007 roku. Teraz, w 2023 roku, ta praca nabiera szczególnej wartości ze względu na atak na ten kraj. Survivor jest poświęcony Ukrainie.

Spektakl przedstawia potężny instrument, w wykonaniu pianisty i kompozytora Balanyà, technikami ortodoksyjnymi i rozszerzonymi oraz jego śpiewem. Z drugiej strony współpraca między Tamarą Joksimovic, która stworzyła mapping i scenografię świetlną, a Martiną Ampuero, wideodżokejką. Martina bawi się mappingiem Tamary, wyświetlając obrazy na pianinie, pianiście i całej scenie. Balanyà na scenie, Martina przy sterowaniu wideo i Tamara jako projektantka mappingu, wszyscy razem tworzą audiowizualny nurt pełen napięcia i dramaturgii.

Josep-Maria Balanyà to kataloński kompozytor, artysta dźwiękowy, malarz, fotograf i pianista z 27 nagranymi płytami CD i ponad 140 utworami. Jego kariera wiodła od muzyki klasycznej i jazzu, aż do jego specjalizacji w dziedzinie improwizacji i nowej współczesnej, eksperymentalnej muzyki i performansu. Wśród jego prac znajdują się projekty multimedialne na fortepian, głos, elektronikę, wideo, taniec Butoh, rzeźby i instalacje dźwiękowe. Jego twórczość jako pianisty solowego odzwierciedla jego zainteresowanie uzupełniania czystego brzmienia fortepianu utworami na fortepian preparowany lub rozszerzony. Balanyà grał na festiwalach i programach radiowych w wielu krajach Europy i Ameryki. Otrzymał kilka stypendiów w Niemczech i Szwajcarii. Swoje najbardziej pomysłowe działania rozwinął na pograniczu muzyki i performansu, jak recital w całkowitej ciemności w Sendesaal w Bremie czy koncert na dzwony katedry w Trewirze (Niemcy). Koncerty Balanyà to potężne rytuały – można by rzec, że gra na pianinie całym ciałem – podczas których możemy dostrzec obecność przemiany muzyki w materię.

Tamara Joksimović urodziła się w 1989 roku w Belgradzie w Serbii. Studiowała scenografię na Wydziale Sztuk Stosowanych Uniwersytetu Artystycznego w Belgradzie w Serbii, gdzie w 2013 roku uzyskała tytuł licencjata i magistra. Ukończyła studia podyplomowe na Uniwersytecie Karoliny Południowej w zakresie scenografii. Od tego czasu pracuje przy profesjonalnych produkcjach teatralnych i operowych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Współpracowała z La Fura dels Baus, tworząc scenografię i kostiumy do spektakli w Danii, Niemczech, Hiszpanii, Włoszech, Francji, Austrii itd. W swojej pracy koncentruje się na kwestionowaniu pojęcia rzeczywistości i poszukiwaniu sposobów na kwestionowanie jej granic.

Martina Ampurero Artystka wizualna i VJ mieszkająca w Barcelonie, absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych (Uniwersytet w Barcelonie) ze specjalizacją w malarstwie i ilustracji oraz tytuł magistra animacji 3D na IDEC (Uniwersytet Pompeu Fabra). Rozpoczęła karierę zawodową jako artysta 3D w Urano Films, tworząc trójwymiarowe krajobrazy, scenografie, animowaną grafikę i efekty wizualne do oper takich jak Sonntag aus Licht, Turandot, Quartett, Tristan i Isolde, współpracując z reżyserami takimi jak Carlüs Padrissa, Àlex Ollé (La Fura dels Baus) i Franc Aleu. Obecnie pracuje jako artystka 3D w Eyesberg Studio, którego jest współzałożycielką, jednocześnie rozwijając także własne projekty.

Dalila Kayros & Danilo Casti

Dalila Kayros jest wokalistką i kompozytorką, tworzy awangardowe, elektroniczne indie utwory z elementami dark ambientu. Jej muzyka ewoluuje jako koncepcyjne albumy, w których Kayros tworzy surrealistyczne, symboliczne obrazy o dystopijnej estetyce, łącząc techniki wokalne ze śpiewem rytualnym, a to, co spokojne – z rozszlałym. Wraz z doświadczonym producentem i muzykiem, Danilo Castim, będą prezentować najnowsze audiowizualne dzieło ’ANIMAMI’. ANIMAMI, które zostało skomponowane w latach 2019–2021 przez Dalilę Kayros i Danilo Casti, przedstawia etapy mistycznej podróży w głąb nieświadomości. Album opowiada o odkrywaniu mrocznej strony umysłu, jako nieskończonej ścieżki wewnętrznej przemiany, podróży ku świadomości, stającej w obliczu wszystkich ukrytych wewnątrz cieni. Historia zaczyna się w Smoczej Jaskini, aktem samopożerania. Ostatnim etapem przemiany jest całkowite przeobrażenie w nowy stan materii, nową płynną postać, która nie jest jasno określona, ponieważ dopiero co się wydarzyła, więc nadal wymaga eksploracji.

LASY

LASY – zespół z Trójmiasta, który tworzą Maciej Wojcieszkiewicz (Stendek) oraz Jacek Prościński (wh0wh0). Maciej Wojcieszkiewicz to aktywny od wielu lat na scenie jako producent, laureat Fryderyka w kategorii Elektronika, za produkcję albumu Reni Jusis. Jacek Prościński jest perkusistą, współtworzy między innymi LLovage z Olem Walickim czy Hinode Tapes. Przede wszystkim jednak realizuje swój solowy projekt wh0wh0, w którym rozwija indywidualny styl gry na perkusji. Do tej pory LASY wydały dwa albumy „Little Giant” oraz nominowany do fryderyka, album „Shroom”. Ich muzyka to połączenie tanecznej i nowoczesnej elektroniki, inspirowanej wszystkim, co w latach 90. było w niej najpiękniejsze. Z bardzo szybką, żywą perkusją, tworzy to niesamowicie dynamiczną mieszankę, ale nadal ludzką i organiczną. Najmocniejszą stroną LASÓW są energetyczne koncerty, połączone z improwizowanym bisem, zintegrowane z DJ setem w tempie 140–999 bpm, który nierzadko trwa dłużej niż sam koncert. Na koncertach LASY zawsze bisują improwizacją. To ich rytuał. Jeden z ich EP, „Głazy”, to swoisty, pokoncertowy bis z ładunkiem improwizowanych thunderdomów. To rave, do którego wbił się gabber i bez opamiętania tańczą hakkena.

09.09 Sobota

Piotr Peszat

Piotr Peszat to kompozytor i artysta dźwiękowy. Jego działalność artystyczna łączy elementy muzyki instrumentalnej, elektronicznej, multimediów i performansu. Jego utwory były prezentowane podczas wielu koncertów i festiwali, między innymi: Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, Musica Polonica Nova, Musica Electronica Nova, Darmstadt Ferienkurse für Neue Musik, Donaueschinger Musiktage, Sacrum Profanum czy Ultraschall. W latach 2013–2015 studiował kompozycję w The Royal Academy of Music w Aarhus pod kierunkiem Simona Steena-Andersena. W latach 2009–2014 odbył studia w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie Krzysztofa Meyera, którą ukończył z wyróżnieniem, otrzymując tytuł magistra sztuki. Po ukończeniu studiów doktoranckich pod kierunkiem Marka Chołoniewskiego w roku 2018 otrzymał stopień doktora sztuki. Habilitację obronił w 2022 roku. Oprócz działań autonomicznych tworzy muzykę do spektakli teatralnych i filmów. Pracuje jako asystent w Studiu Muzyki Elektroakustycznej Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie.

Jon Dobie & Tomasz Glazik

Tomasz Glazik - improwizator, saksofonista, kompozytor, ale głównie mąż i ojciec. Pochodzi z niewielkiej miejscowości Cekcyn, która jego zdaniem jest najbardziej umuzykalnioną miejscowością w Polsce, a może i na świecie. Miłośnik wysokoenergetycznej muzyki improwizowanej z pogranicza free jazzu i noisu, ale również szeroko pojętej muzyki elektronicznej.  Od niemal 5 lat mieszka z rodziną w Londynie.

Jon Dobie urodził się w Londynie w 1956 roku, gdzie nadal mieszka, kiedy nie podróżuje i nie występuje w Europie. Otrzymał kilka nagród artystycznych, które umożliwiły mu kontynuację występów, w szczególności od British Council. Obecnie reorganizuje wytwórnię „No Wave” i przygotowuje się do trasy koncertowej ze swoimi zespołami. Współzałożyciel i organizator tras koncertowych B-shops for the Poor. Gra z Pieces of Brain, Sonicphonics, Interference 3.0, The Dynamix, Total touch, Kenem Hyderem, gra w 2near 2far 4tet z Vladimirem Millerem, Alexandrem Alexandrovem. Grał w duecie/trio z Peterem Brotzmannem i Michaelem Werthmullerem, a także z takimi muzykami jak John Edwards, Dave Petts, Adrian Northover, Netlanka, Sainkho, Gendos, Scipio, czy rosyjski zespołem ZGA. Grał także z Charlesem Haywardem i Billym Bangiem, Shoji Hano i Krisem Wandersem. Ostatnio grywa w duecie z polskim perkusistą Rafałem Gorzyckim. Ich płyta „nothing” została wydana przez Requiem Records (Warszawa). The Dobie/Madry Project „body up”, również wydana przez Requiem, została zrealizowana z udziałem takich artystów jak Amy Knoles (USA) , Adrian Northover, Alex Maguire, Dan Maurer (USA), Mauro Sambo (Włochy).

HYBRID

HYBRID to spektakl na rapera, 4 performerki i wizualizacje. Dzieło jest skomponowane przez Annę Jędrzejewską, do libretta D’Chaosa, w wykonaniu artystek Fundacji Sztuka Ciała: Joanny Płóciennik, Anny Ługowskiej, Katarzyny Markowskiej. Wizualizacje stworzyła Anna Jędrzejewska do zdjęć Małgorzaty Kaznowskiej Filipek.

Treść HYBRID to poetycka refleksja na temat współczesności i idei transpersonalizmu. Akcja sceniczna to zabawa kontekstami: cielesność w idei muzyki absolutnej (orkiestra wywleczona z operowego dołka i postawiona nago na scenie) czy rap w konwencji slam (wykonawca zwraca się wprost do słuchacza). Hybryda to połączenie elementów, które pomimo różnic strukturalnych mają współpracować ze sobą, choć z pozoru nie mają ze sobą nic wspólnego.

Hybryda w koncepcji naszego projektu to metafora współczesności: koegzystencja „starego” z „nowym”, żywego z maszyną, tancerza z muzykiem, rapu z muzyką komponowaną klasycznie.

FoMaTi (Marek Chołoniewski/Chris Cutler/Piotr Madej)

Folded Maps of Time (FoMaTi) to immersyjna praca audiowizualna łącząca biosensoryczne systemy elektromagnetyczne (MC) ze zelektryfikowaną perkusją obiektową (CC). Publiczność będzie otoczona wielokanałowym systemem audiowizualnym, jakby znajdowała się we wnętrzu żywego organizmu czy wirtualnego mózgu, z rozlicznymi otworami wlotowymi i wylotowymi, kanałami i nieskończoną liczbą chaotycznych powiązań: to właśnie są nasze złożone mapy czasu; przepływ niepewnych wspomnień, ich nieustający strumień. Aktywność mózgu będzie rzutowana na wirtualny model unoszący się w kolażu grafik, zdjęć, czarnobiałych filmów i obrazów powstałych w czasie rzeczywistym, zarówno w makro-, jak i mikroskali. Wielokanałowa projekcja dźwięku wyznaczy analogowy mózg wewnętrzny stanowiący jeden z trzonów zespołu instrumentów, jako że biologiczne sprzężenie zwrotne (biofeedback) odgrywa ważną rolę na każdym poziomie występu: wybrane fale mózgowe (delta, theta, alfa, beta, gamma, medytacja, uwaga, dane surowe) są wykorzystywane zarówno jako czytniki, jak i procesory zachowania artystów, pośrednicząc między nieświadomym a intuicyjną selekcją gotowych, uprzednio skomponowanych i wykonanych materiałów. W opozycji do intuicji stoi celowość – podczas gdy dźwięki i obrazy kierowane falami mózgowymi poddawane są interpretacji i są splatane w czasie rzeczywistym ze świadomie wytwarzanymi dźwiękami przez drugiego wykonawcę za pomocą elektronicznie podkręconej i uprzestrzennionej perkusji – całość organicznie, czy może wręcz odwrotnie, sprzęża się z monitorowanym stanem umysłu pierwszego wykonawcy. Tym samym, mózgowe sprzężenie zwrotne będzie zwielokrotnione i przedłużone w trwaniu poprzez mieszankę świadomych i nieświadomych sprzężeń zwrotnych, wywołując kaskadowe reakcje u obu wykonawców. Praca jest wynikiem wyjątkowej współpracy między polskim artystą i kompozytorem Markiem Chołoniewskim a brytyjskim perkusistą i kompozytorem Chrisem Cutlerem, łącząc dokonania dźwiękowe i audiowizualne Chołoniewskiego w zakresie występów elektroakustycznych z doświadczeniem tworzenia awangardowych prac czerpiących z różnych gatunków z użyciem udoskonalonych instrumentów i technik Cutlera.

FoMaTi zostało wyprodukowane w ramach projektu +100. Trzy dzieła, roztaczające wizje nowej awangardy, będące częścią programu Polska 100 – projektu Instytutu Adama Mickiewicza, odpowiadającego za program międzynarodowych obchodów stulecia niepodległości Polski. +100 powołał do życia Roderick Coover – dyrektor artystyczny projektu, współkurator projektu i producent. Projekt powstawał pod instytucjonalnym kierownictwem Anny Szylar z Instytutu Adama Mickiewicza.

Marek Chołoniewski to kompozytor, artysta dźwiękowy, performer i wykładowca, kierownik Studia Muzyki Elektroakustycznej Akademii Muzycznej w Krakowie, założyciel Stowarzyszenia Artystycznego Muzyka Centrum oraz Polskiego Stowarzyszenia Muzyki Elektroakustycznej. Od 2011 Prezes Międzynarodowej Konfederacji Muzyki Elektroakustycznej. Inicjator i dyrektor Festiwalu Audio Art. Założyciel i współtwórca wielu zespołów, m.in. Pociąg Towarowy, ch&k&k, dizzy kinetics. Jest autorem wielu projektów artystycznych, kompozycji instrumentalnych, elektroakustycznych, instalacji dźwiękowych i wideo, projektów interaktywnych, przestrzennych, audiowizualnych i sieciowych. Otrzymał Nagrodę Honorową Związku Kompozytorów Polskich oraz Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a także Independent Project grant of the CEC ArtsLink w Nowym Jorku.

Chris Cutler – przez ponad dekadę członek brytyjskiej grupy eksperymentalnej Henry Cow, twórca bądź współtwórca szeregu międzynarodowych grup takich jak Art Bears, News from Babel, Cassiber, The (ec) Nudes, p53, oraz The Science Group, były członek amerykańskich zespołów Pere Ubu, Hail i The Wooden Birds. Pracował przy projektach tanecznych, filmowych, teatralnych i radiowych, słuchowiskach, współpracował z orkiestrami symfonicznymi, zjechał świat jako solista ze swoim zelektryfikowanym zestawem perkusyjnym, występując w rozmaitych środowiskach jako członek międzynarodowej społeczności muzyków improwizujących. Między 2003 a 2004 rokiem prowadził roczny projekt dźwiękowy dla radia Resonance FM. Założyciel i dyrektor niezależnej wytwórni ReR Megacorp, autor książki z teorii muzyki O muzyce popularnej, jak również rozlicznych artykułów i prac, opublikowanych w 16 językach. Były wykładowca bostońskiej Museum School, okazjonalny wykładowca z zakresu teorii muzyki uczelni z całego świata. Obecnie pracuje nad cyklem comiesięcznych wykładów radiowych dla Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Barcelonie.

Ursula Sereghy

Praska artystka Ursula Sereghy swoim albumem "OK Box" zdaje się rzucać percepcyjne wyzwanie słuchaczowi, podążając za własną, wewnętrzną logiką, tworząc jednocześnie doskonały sens. Sereghy ma doświadczenie jako saksofonistka w zespołach jazzowych, ale „OK Box” to krok na ścieżce solowej, „eksperymenty z maszynami i projektowaniem dźwięku”. Utwory rozprzestrzeniają się niczym włókna lampy światłowodowej z lat 70. Linie pomysłów strzelają od centrum w wielu kierunkach, ale nigdy całkowicie nie odrywają się od podstawy. „Slug Tremollo (Defenders Of The Existent)” zbudowany jest na chóralnej linii melodycznej, która brzmi, jakby została wyciągnięta z kompozycji Arvo Pärta. Pocięta na kawałki i ponownie złożona w każdą możliwą permutację, staje się zmiennym motywem, wirującym poprzez rozproszona aranżację. Inne utwory brzmią jak big band przetworzony do poziomu molekularnego i rozsypany na wybuchającym glitch funku, błyskami meandrującego basu i instrumentów dętych, dodatkowo wyginającymi niestabilną rytmikę, przez co otrzymujemy konstrukt, zbliżający się do trance, coraz bardziej uwikłany we własny, wykrzywiony pęd. Cały album zdaje się dążyć do odrzucenia hierarchii, oddala się od tradycyjnej harmonii i ściśle określonych struktur muzyki elektronicznej, zmierzając w kierunku czegoś znacznie bardziej otwartego i autentycznie transcendentnego.

Grischa Lichtenberger

Grischa Lichtenberger to producent muzyki elektronicznej, artysta wizualny i twórca instalacji, mieszkający w Berlinie. Dorastał w odosobnionym gospodarstwie niedaleko Bielefeld (Westfalia). Jego droga twórcza wyrasta z obserwacji krajobrazu jako odniesienia dla samego procesu kreacji. Jego muzyka dąży do paradoksalnej równoległości introspekcji na parkiecie i niepokojących kontemplacji w intymnej sytuacji odsłuchowej. Technologia jawi się tutaj nie jako doskonała matematycznie zdefiniowana forma, ale jako wskaźnik niepowodzeń i błędów, jako cień przerażającej rozpaczy i pragnień, wyryty w skończoności konkretnej formy, do przyjęcia przez uważnego obserwatora. W 2009 roku wydał swoją EP „treibgut” w ramach serii unun w wytwórni raster-noton, a następnie w 2012 roku, swój debiutancki album „and iv (inertia)”. Grał audiowizualne sety na żywo, na międzynarodowych festiwalach i zrealizował kilka instalacji, zarówno lokalnych, jak i międzynarodowych.

Hilde Wollenstein

Hilde Wollenstein to mieszkająca w Berlinie kompozytorka i performerka, absolwentka Instytutu Sonologii Królewskiego Konserwatorium w Hadze w Holandii. Jej celem jest ujęcie w formę stanów i sytuacji, za pomocą środków muzycznego wyrazu, a także poprzez wykorzystanie bagażu kulturowego, kontemplacji, humoru, uczestnictwa. Jej twórczość dotyka tematów, związanych z rozważaniem odmiennych perspektyw i skłania do eksplorowania nieoczywistych znaczeń i interpretacji.

Organizatorzy i partnerzy

Dofinansowano z budżetu Miasta Bydgoszczy i budżetu Samorządu Województwa Kujawsko-Pomorskiego.

O festiwalu

Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej i Sztuk Wizualnych „Mózg Festival“ to spotkanie artystów tworzących i poruszających się we wszystkich rejonach muzyki współczesnej, sztuki performance, audio i wideo instalacji, w których muzyka odgrywa istotną rolę.

Do udziału w festiwalu zapraszani są artyści z całego świata, gdyż jednym z założeń festiwalu jest jego wielokulturowość oraz prezentacje sprzyjające poznawaniu i rozumieniu wieloaspektowości kultur. Festiwal prezentuje najnowsze techniki wykonawcze oraz połączenia interdyscyplinarne w kontekście i poszanowaniu tradycji. Do udziału w festiwalu zapraszane są wybitne indywidualności świata sztuki oraz młodzi artyści, których dotychczasowe działania noszą znamiona wyjątkowych. Nieodzownym, w naszym odczuciu, elementem festiwalu jest także udział artystów lokalnych, spełniających powyższe założenia. Wszystkie działania artystyczne traktowane są jako środek, który prowadzić ma do głębszego poznania otaczającej nas rzeczywistości i przemian zachodzących na świecie oraz rozwoju osobistego zarówno twórców jak i odbiorców działań festiwalowych.

Aby jaśniej określić złożenia ideowe, kolejne edycje festiwalu otrzymują temat. Tematy kolejnych festiwali wynikają z siebie i dopełniają się, określając istotne myśli twórców festiwalu. Edycje festiwalu w latach 2019–2021 odbywały się pod hasłem "SZTUKA JAKO DROGA DO ROZUMIENIA". Uważamy, że sztuka, w szczególności współczesna, jest narzędziem do uruchamiania ukrytych wewnątrz mózgu możliwości percepcji i rozumienia tego, co nas otacza. Innymi słowy wychodzimy z założenia, że sztuka nie jest celem samym w sobie, a jest narzędziem do osiągania innych, głębszych celów. Sztuka pełni pewną funkcję społeczną. W różnych czasach, różne formy aktywności artystycznej pełniły różne funkcje społeczne. To samo dotyczy czasów nam współczesnych. 3 poprzednie edycje Festiwalu poruszały również tematy ściśle odnoszące się do problemów współczesnych społeczności i towarzyszyły im kolejne tematy: "COME DOWN TO EARTH", "DUCHOWOŚĆ JEST POWSZECHNA" oraz "MAKE ART NOT WAR".

W latach 2022–2025 festiwal odbywa się pod hasłem "DO NOT FORGET TO KEEP YOUR MIND CLEAR" (NIE ZAPOMNIJ ZACHOWAĆ JASNOŚCI UMYSŁU).
Uważamy, że w obecnym czasie, kiedy atakowani jesteśmy nadmiarem, często sprzecznych lub fałszywych, informacji, kiedy wiele wartości upada, kiedy zatraca się znaczenie dobra i zła, kiedy miliony ludzi żyje w niepewności, choćby z powodu niedawnej pandemii, toczących się wojen czy grożącej katastrofy ekologicznej, niebywale ważnym jest podejmowanie wysiłku dla utrzymywania jasności umysłu. Tylko jasno, samodzielnie myślący ludzie są w stanie, jako społeczeństwo, sprostać problemom współczesnego świata na poziomie osobistym, lokalnym i globalnym. Przedstawienie odpowiednio wyselekcjonowanych działań artystycznych oraz umieszczenie ich w odpowiednim kontekście może w znaczący sposób oddziaływać na zwiększenie percepcji odbiorców działań artystycznych, wykładów i spotkań, będących częściami festiwalu. Poszerzona percepcja oznacza jaśniejszy umysł, który zdolny jest do podejmowania niezależnych, mądrych decyzji.

Festiwal z założenia ma charakter międzynarodowy, zależy nam również aby z ideami Festiwalu docierać do społeczeństw w innych krajach, dlatego, dla szerszego rozumienia, decydujemy się na użycie języka angielskiego w haśle festiwalowym. Wielokulturowość festiwalu wynika z tego, iż wychodzimy z przekonania, że znajomość różnic kulturowych i świadoma akceptacja tych różnic jest podstawą do porozumienia międzynarodowego. Uważamy także, że sztuka współczesna, w tym muzyka eksperymentalna oraz wszystkie inne interdyscyplinarne formy tworzenia, wpływają w sposób znaczący na kreatywność człowieka oraz wytwarzają zdolność niezależnego, wolnego od stereotypów, myślenia. Jednostka ludzka obcująca na co dzień ze sztuką współczesną, mająca przy tym wiedzę na temat różnorodności kulturowych, otaczającej ją społeczności, ma szansę żyć w niej w sposób świadomy, pozbawiony lęków, pełen zrozumienia na potrzeby innych, ze zdolnością do stanowienia o sobie i współobywatelach, jako członek rozwijającego się wielokulturowego społeczeństwa obywatelskiego.

Mózg Festival to wydarzenie interdyscyplinarne, w którym muzyka odgrywa szczególną rolę, a poza muzyką zobaczymy performance art, instalacje audiowizualne, film, multimedia. Będzie też miejsce na wykłady, warsztaty i spotkania ze znaczącymi postaciami sztuki i filozofii. Program festiwalu będzie budowany tak aby wszystkie wymienione ze sztuk przenikały się, a spotkania i rozmowy budowały kontekst do działań artystycznych.

Festiwal nie posiada żadnych ograniczeń stylistycznych. Wykładnikiem w doborze artystów są: autentyczność prezentowanej sztuki (działania autorskie) oraz najwyższy poziom wykonawczy. Festiwalowi towarzyszą działania o charakterze edukacyjnym: warsztaty, wykłady, spotkania gości festiwalu z artystami oraz uznanymi autorytetami świata sztuki, filozofii i socjologii. Częścią projektu jest profesjonalna dokumentacja i archiwizacja audio–wideo.

Tegoroczne działania festiwalowe realizowane będą w kilku przestrzeniach: Teatrze Polskim (sala kameralna), Galerii Miejskiej bwa oraz klubie Mózg. Wstęp na wszystkie wydarzenia Festiwalu będzie bezpłatny, ale uwarunkowany będzie zaproszeniem, które otrzymuje się po wysłaniu maila. Jest to sprawdzony od kilku lat sposób na tworzenie społeczności festiwalowej – grupy osób, zrzeszonej wokół pewnych idei. Sposób ten stwarza poczucie uczestnictwa w określonej grupie społecznej, która powiększa się z roku na rok, pozostając jednak określoną z racji zainteresowań.

Podczas realizacji zadania deklarujemy chęć wprowadzenia w życie zasad, dotyczących zapewnienia dostępności osób ze szczególnymi potrzebami. Większość wydarzeń festiwalowych odbywać się będzie w miejscach dostosowanych do potrzeb osób niepełnosprawnych fizycznie. W klubie Mózg, gdzie nie posiadamy udogodnień dla osób niepełnosprawnych ruchowo, osoby takie będą miały możliwość wysłania zgłoszenia chęci udziału w wydarzeniu. Otrzymanie takiej informacji, skutkować będzie obecnością personelu, który pomoże osobie na wózku znaleźć się w budynku i uczestniczyć w wydarzeniu. Materiały drukowane posiadać będą QR kod – po jego sczytaniu, osoba niepełnosprawna przekierowana zostanie na stronę umożliwiającą zapoznanie się z materiałem.

Zgłoszenia o udziale osób niedosłyszących należy zgłosić na min. 7 dni przed wydarzeniem na adres: fundacja@mozg.art.pl

Bilety

Wstęp na wszystkie wydarzenia festiwalowe za okazaniem zaproszenia.
Bezpłatne zaproszenie można otrzymać, wysyłając wiadomość na adres pr@mozg.art.pl


Otrzymane zaproszenie w formie elektronicznej należy okazywać przy wejściu na festiwal.